"Floptical disk" is een zelfstandig naamwoord.
/floʊˈtɪkəl dɪsk/
"Floptical disk" kan vertaald worden als "floptische schijf".
Een floptical disk is een opslagmedium dat elementen van zowel floppydisks als optische schijven combineert. Het biedt een grotere opslagcapaciteit dan traditionele floppydisks en maakt gebruik van een optische leesoog om gegevens te lezen en te schrijven. Dit medium werd vooral populair in de jaren '90, maar is sindsdien grotendeels vervangen door modernere technologieën zoals USB-sticks en externe harde schijven. Het gebruik van floptical disks is tegenwoordig vrij zeldzaam, zowel in mondelinge als geschreven context.
The data was saved on a floptical disk, which made file transfer easier.
De data werd opgeslagen op een floptische schijf, wat het overdragen van bestanden vergemakkelijkte.
She had trouble accessing the information on the floptical disk because the drive was outdated.
Ze had problemen met het toegankelijk maken van de informatie op de floptische schijf omdat het apparaat verouderd was.
The computer lab still had a few floptical disks, but most students used USB drives instead.
Het computerlokaal had nog een paar floptische schijven, maar de meeste studenten gebruikten in plaats daarvan USB-sticks.
Het woord "floptical disk" wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, omdat het een specifiek technologisch begrip is en meer in technische contexten voorkomt.
De term "floptical" combineert de woorden "floppy" en "optical". "Floppy" verwijst naar floppydisks, die oorspronkelijk flexible opslagmedia waren, terwijl "optical" verwijst naar de leestechnologie die gebruikmaakt van lasers om gegevens op een schijf te lezen.
De floptical disk heeft echter geen directe antoniemen, omdat het een hybride technologie is en zijn vergelijkingen meestal afhankelijk zijn van de context van gegevensopslag.