"Gum tolerance" is een samenstelling van een zelfstandig naamwoord en een bijvoeglijk naamwoord. Het bestaat uit "gum" (zelfstandig naamwoord) en "tolerance" (zelfstandig naamwoord).
/ɡʌm ˈtɒl.ə.rəns/
"Gum tolerance" verwijst naar de mate waarin het tandvlees of de tandvleesstructuren kunnen omgaan met bepaalde prikkels of omstandigheden, zoals infecties of irritatie. In de context van tandheelkunde en mondgezondheid kan het betrekking hebben op het vermogen van het tandvlees om om te gaan met infecties, behandelingen of andere invloeden. Het wordt vaker gebruikt in medische of wetenschappelijke teksten dan in gesproken taal.
De tandarts legde het belang uit van het behouden van tandvleestolerantie voor de algemene mondgezondheid.
After the treatment, the patient noticed an improvement in gum tolerance.
Het woord "gum tolerance" zelf wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, maar gerelateerde termen in de tandheelkunde kunnen enkele uitdrukkingen voortbrengen. Hieronder zijn enkele voorbeelden waarin tandvlees- of gerelateerde concepten worden gebruikt:
Je moet je tandvleesgezondheid in de gaten houden als je een goede algehele tolerantie voor tandheelkundige ingrepen wilt behouden.
"Good gum hygiene increases tolerance to potential irritants."
Goede tandvlees hygiëne vergroot de tolerantie voor mogelijke irriterende stoffen.
"Patients with low gum tolerance often require more intensive dental care."
Het woord "gum" komt van het Oudengelse "goma", wat 'tandvlees' betekent. Het woord "tolerance" komt van het Latijnse "tolerantia", wat 'verdraagzaamheid' of 'dulden' betekent. De combinatie duidt specifiek op de verdraagzaamheid of weerstand van het tandvlees tegen omstandigheden.
Synoniemen: - Gum resilience (tandvleesveerkracht) - Gum endurance (tandvleesuithoudingsvermogen)
Antoniemen: - Gum sensitivity (tandvleessensitiviteit) - Gum intolerance (tandvleestolerantie gebrek)