"Lemmata" is een zelfstandig naamwoord, de meervoudsvorm van "lemma".
De fonetische transcriptie van "lemmata" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈlɛm.ɪ.tə/.
In het Nederlands kan "lemmata" vertaald worden als "lemmata" of "lemma's" (meervoud van lemma).
"Lemmata" verwijst naar de meervoudsvorm van "lemma", wat een basisvorm of hoofdingang in een woordenboek, register of een andere lijst van termen is. Het wordt vaak gebruikt in linguïstiek, lexicografie en andere academische disciplines zoals wiskunde en logica.
Het gebruik van "lemmata" is voornamelijk schriftelijk, vooral in academische en formele contexten. De term wordt minder vaak gebruikt in informele gesprekken.
De linguïstieke studie bevat verschillende lemmata die essentieel zijn voor het begrijpen van de grammaticale structuur.
Voor het woordenboek waren honderden nieuwe lemmata nodig om de moderne taal te weerspiegelen.
Hoewel "lemmata" niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, is het een technisch begrip dat je kunt tegenkomen in samenstellingen die betrekking hebben op woorden en definities, zoals:
Deze publicatie bevat belangrijke lemmata die referentiewaarde bieden voor onderzoekers.
De lezer moet de lemmata zorgvuldig bestuderen om de context volledig te begrijpen.
De lezer moet de lemmata zorgvuldig bestuderen om de context volledig te begrijpen.
Schrijvers gebruiken vaak hun eigen lemmata in plaats van te leunen op standaardwoordenboeken.
Het woord "lemma" komt uit het Oudgrieks "λῆμμα" (lēmma), wat "datgene dat genomen is" betekent, ook wel "datgene dat is aangenomen" of "aanname". De meervoudsvorm "lemmata" volgt de Hongaarse uitgang -ata die in sommige Romaanse talen wordt gebruikt en in het Engels werd overgenomen voor academische begrippen.
Door de academische en technische aard van het woord "lemmata" is het gebruik niet zo gangbaar in de spreektaal, maar het blijft een belangrijk begrip binnen specifieke vakgebieden.