Leucotrope is een adjectief.
De fonetische transcriptie van "leucotrope" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ljuːkəˈtroʊp/.
In het Nederlands kan "leucotrope" worden vertaald als "leucotroof", hoewel dit woord niet gebruikelijk is in het Nederlands en voornamelijk in wetenschappelijke contexten wordt gebruikt.
"Leucotrope" wordt gebruikt in de biologie en fysiologie om te verwijzen naar organismen of cellen die zich aangetrokken voelen tot licht. Dit begrip is minder frequent in gebruik, aangezien het specifiek gericht is op lichtgevoeligheid en de interactie van levende organismen met licht. Het kan voornamelijk worden aangetroffen in geschreven contexten zoals wetenschappelijke artikelen en literatuur, minder in dagelijkse conversaties.
De leucotrope eigenschappen van de bacteriën stellen hen in staat om effectief te reageren op veranderingen in lichtintensiteit.
(De leucotrope eigenschappen van de bacteriën stellen hen in staat om effectief te reageren op veranderingen in lichtintensiteit.)
Onderzoekers bestuderen de leucotrope mechanismen die betrokken zijn bij fotosynthese.
(Onderzoekers bestuderen de leucotrope mechanismen die betrokken zijn bij fotosynthese.)
Het woord "leucotrope" komt niet veel voor in idiomatische uitdrukkingen, vanwege zijn specifieke en wetenschappelijke aard. Daarom zijn er geen idiomatische voorbeelden beschikbaar.
Het woord "leucotrope" is samengesteld uit de Griekse wortels "leuko-", wat "wit" betekent, en "tropos", wat "richting" of "beweging" betekent. De term verwijst dus naar de richting van beweging naar licht, verwijzend naar de aantrekkingskracht tegenover lichtbronnen.
Synoniemen: - Fototroof (leefstijlen of organismen die zich hebben aangepast aan licht)
Antoniemen: - Heliotroop (organismen die specifiek de zon volgen) - Scototroop (organismen die zich plaatsen in het donker of helemaal geen licht nodig hebben)
Het gebruik van "leucotrope" is zeer specifiek en wetenschappelijk, wat het minder gebruikelijk maakt in alledaagse communicatie.