"Maestoso" is een bijvoeglijk naamwoord, vaak gebruikt in de muziek.
In het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) wordt "maestoso" getranscribeerd als /maeˈstoʊ.soʊ/.
"Maestoso" kan worden vertaald als "majesteus" of "plechtig" binnen een muzikale context.
"Maestoso" is een term afkomstig uit de Italiaanse muzikale terminologie en betekent "in een majestueuze en plechtige stijl." Het wordt vaak gebruikt om een bepaalde sfeer of karakter in een muziekstuk aan te duiden, meestal in het lagere tempo en met een gevoel van statigheid. Het gebruik van "maestoso" komt zowel voor in geschreven als mondelinge muzikale contexten, maar het is meer gebruikelijk in geschreven muziekstukken en partituren.
Voorbeeldzinnen: 1. The symphony began with a maestoso introduction that set a grand tone for the entire piece. - De symfonie begon met een maestoso-inleiding die een grootse toon zette voor het hele stuk.
"Maestoso" is minder gebruikelijk in idiomatische uitdrukkingen dan sommige andere muzikale termen, maar het kan nog steeds in verschillende muzikale contexten worden toegepast.
Voorbeeldzinnen: 1. The piece transitions to a maestoso section, highlighting the importance of the theme. - Het stuk gaat over naar een maestoso-gedeelte, dat het belang van het thema benadrukt.
In haar uitvoering ving ze de essentie van maestoso perfect, waardoor het publiek in ontzag achterbleef.
The final movement concludes with a maestoso flourish that leaves a lasting impression.
De term "maestoso" is van oorsprong Italiaans en is afgeleid van het Latijnse woord "majestuosus," dat "majesteus" betekent. Het is een woord dat in de muzikaaltraditie is geïntegreerd, vooral in de barok- en klassieke muziek.
Synoniemen: plechtig, majestueus, statig. Antoniemen: spontaan, speels, losjes.
Door zijn rijke muzikale connotatie blijft "maestoso" een waardevolle term binnen de klassieke muziekliteratuur.