"Minor term" is een zelfstandig naamwoord.
Phonetic transcription in het Internationaal Fonetisch Alfabet: /ˈmaɪ.nər tɜːrm/
In de Engelse taal verwijst "minor term" naar een term in een logische syllogisme of een argumentatie structuur die doorgaans minder belangrijk is dan de hoofd- of major term. Het kan ook verwijzen naar een term in een bepaald veld, zoals de juridische of educatieve context, waar het aanduidt dat de term niet centraal is voor de thematiek maar nog steeds relevant is voor de bespreking.
De gebruiksfrequentie van "minor term" is relatief laag en het komt vooral voor in geschreven contexten, zoals academische teksten of vakliteratuur, in tegenstelling tot mondelinge spraak.
Het concept van een minder belangrijke term is cruciaal voor het begrijpen van syllogismen.
In legal discussions, a minor term might be overlooked but can hold significance.
"Minor term" is niet gebruikelijk in idiomatische uitdrukkingen. Het is meer een technische term, vooral in de context van logica, recht en vergelijking.
De term is samengesteld uit het Engels woord "minor," wat "minder" of "ondergeschikt" betekent, en "term," wat verwijst naar een woord of een uitdrukking die een specifiek begrip of concept aanduidt. De oorsprong van "minor" kan worden teruggevoerd op het Latijnse "minor," wat "kleiner" betekent, terwijl "term" afgeleid is van het Latijnse "terminus," wat "grens" of "limiet" betekent.
Synoniemen: - Subordinate term (ondergeschikte term) - Lesser term (minder belangrijke term)
Antoniemen: - Major term (hoofdterm) - Principal term (belangrijkste term)