Woordsoort: Zelfstandig naamwoord
IPA en Fonetische transcriptie in het Nederlands: /smɔːl tɔːk/
Betekenissen: Small talk verwijst naar lichte, informele gesprekken over alledaagse onderwerpen, zoals het weer, hobby's, familielid of actuele gebeurtenissen. Het wordt vaak gebruikt om een vriendelijke sfeer te creëren, vooral in sociale situaties waar mensen elkaar net ontmoeten.
Small talk komt vaak voor in zowel gesproken als geschreven Engels, afhankelijk van de context. In informele situaties, zoals bij feestjes of bijeenkomsten, zal small talk veel voorkomen. In meer formele omgevingen kan het ook voorkomen, maar in een iets mindere frequentie.
Voorbeelden: 1. "She's great at small talk and always knows how to keep a conversation going." Vertaling: "Ze is erg goed in small talk en weet altijd hoe ze een gesprek gaande kan houden."
Idiomatische Uitdrukkingen: Small talk zelf is geen idiomatische uitdrukking, maar het kan deel uitmaken van verschillende idiomatische uitdrukkingen in het Engels, zoals: 1. "Make small talk" - informele gesprekken voeren om een band te creëren. 2. "Engage in small talk" - een gesprek voeren over triviale of niet-diepe onderwerpen om een prettige sfeer te behouden. 3. "Master the art of small talk" - de vaardigheid bezitten om lichte conversaties te voeren.
Voorbeeldzinnen met idiomatische uitdrukkingen: 1. "He knows how to make small talk with anyone he meets." Vertaling: "Hij weet hoe hij met iedereen die hij ontmoet een praatje kan maken."
Etymologie: Het woord "small talk" dateert uit de 17e eeuw en komt oorspronkelijk uit het Engels. Het woord "small" verwijst naar het oppervlakkige of niet-diepe karakter van de gesprekken, terwijl "talk" simpelweg verwijst naar het spreken of converseren.
Synoniemen en Antoniemen: Synoniemen: Chit-chat, casual conversation, light chat. Antoniemen: Deep conversation, serious discussion, profound discourse.