Tetrahydroxybenzene is een zelfstandig naamwoord.
/fɛtəˌhaɪdroʊksɪˈbɛnziːn/
Tetrahydroxybenzeen
Tetrahydroxybenzene is een chemische verbinding die wordt gekarakteriseerd door vier hydroxylgroepen (-OH) verbonden aan een benzeenring. Het is een kleurloze tot lichtgele vaste stof en speelt een belangrijke rol in de chemische industrie, vooral in de synthese van andere organische verbindingen. Het gebruik is voornamelijk te vinden in wetenschappelijke en industriële contexten, en de frequentie van gebruik is het hoogst in geschreven teksten zoals onderzoeksartikelen en chemische handboeken, in vergelijking met gesproken taal.
Tetrahydroxybenzeen is een belangrijk uitgangsmateriaal in de synthese van verschillende organische verbindingen.
In de studie naar de eigenschappen van tetrahydroxybenzene werd een interessante reactie ontdekt.
Aangezien "tetrahydroxybenzene" een zeer gespecialiseerde term is die niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, zijn er geen gangbare uitdrukkingen die deze term bevatten. Het gebruik is zeer specifiek voor wetenschappelijke contexten.
Het woord "tetrahydroxybenzene" is samengesteld uit verschillende delen: - "Tetra" komt uit het Oudgrieks en betekent "vier". - "Hydroxy" verwijst naar de hydroxylgroep (-OH) die aanwezig is in de verbinding. - "Benzene" verwijst naar de benzeenring, een fundamentele structuur in veel organische chemie.
Synoniemen: - Pyrogallol (vooral in sommige contexten waar het specifieke molecuul wordt besproken).
Antoniemen: Er zijn geen directe antoniemen voor tetrahydroxybenzene, aangezien het een specifieke chemische verbinding betreft die geen tegenstellingen kent zoals sommige andere woorden in de Engelse taal.
Tetrahydroxybenzene is dus vooral een technische term met een smalle toepassing in de chemie, en het begrip ervan is cruciaal voor chemici en mensen die zich bezighouden met organische synthese.