Het woord "to clasp" is een werkwoord.
De fonetische transcriptie van "to clasp" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /tə klæsp/.
"to clasp" kan vertaald worden als "om (zijn/haar) handen te sluiten" of "om (zijn/haar) handen samen te vouwen".
"To clasp (one's own) hands" betekent het vasthouden of samenvoegen van je eigen handen, vaak als een gebaar van zelfreflectie, gebed, of ter fysieke ondersteuning van de eigen emoties. Het wordt vaak gebruikt in formele of literaire contexten, maar komt ook voor in dagelijkse gesprekken. De gebruiksfrequentie is gematigd, met een voorkeur voor geschreven context boven gesproken taal.
She often tends to clasp her hands when she is lost in thought.
(Ze heeft de neiging om haar handen samen te vouwen wanneer ze in gedachten verzonken is.)
He clasped his hands tightly, praying for a miracle.
(Hij vouwde zijn handen stevig samen en bad om een wonder.)
Het woord "clasp" heeft niet veel idiomatische uitdrukkingen in het Engels, maar het kan toch in enkele uitdrukkingen voorkomen die te maken hebben met ideeën van samenvouwen of vasthouden. Hier zijn enkele zinnen:
She clasped her hands in delight when she heard the good news.
(Ze vouwde haar handen samen uit vreugde toen ze het goede nieuws hoorde.)
He clasped his hands behind his back while waiting patiently.
(Hij vouwde zijn handen achter zijn rug terwijl hij geduldig wachtte.)
As she clasped her hands, she felt a sense of calm washing over her.
(Terwijl ze haar handen vouwde, voelde ze een gevoel van rust over zich heen komen.)
Het woord "clasp" komt van het Oudengelse "claefian," wat betekent "vastgrijpen" of "vasthouden". De ontwikkeling van het woord weerspiegelt de actie van het vasthouden of samenvoegen van een object of lichaamsdeel.
Synoniemen voor "to clasp" zijn onder andere: - To hold - To grasp - To clutch
Antoniemen zijn onder andere: - To release - To let go - To open