"Pablo" is een eigennaam en specifiek een mannelijke voornaam.
De fonetische transcriptie van "Pablo" volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /ˈpa.βlo/
"Pablo" wordt in het Nederlands niet vertaald omdat het een eigennaam is. Het blijft "Pablo".
"Pablo" is de Spaanse variant van de naam "Paul". Het is een veelvoorkomende voornaam in Spaanssprekende landen en wordt vaak gegeven aan mannen. De naam komt niet alleen voor in geschreven teksten, maar ook in de gesproken taal. De gebruiksfrequentie is hoog te danken aan culturele en historische figuren zoals de schilder Pablo Picasso en de schrijver Pablo Neruda.
Pablo is een groot kunstenaar die in Madrid woont.
Mi amigo Pablo siempre cuenta historias interesantes.
Omdat "Pablo" een eigennaam is, is het niet gebruikelijk dat het voorkomt in idiomatische uitdrukkingen. Het kan echter worden gebruikt in informele of culturele alsailes, meestal verwijzend naar een specifieke persoon.
Wanneer ik Pablo zeg, denk ik aan het werk van Picasso.
He leído muchos poemas de Pablo Neruda en la escuela.
De naam "Pablo" komt van het Latijnse "Paulus", wat "klein" of "ernstig" betekent. Het is een naam met religieuze connotaties, gerelateerd aan de apostel Paulus in het Nieuwe Testament van de Bijbel.
Synoniemen: "Paul" (in andere talen). Antoniemen: Er zijn geen antoniemen voor eigennamen, maar de naam kan soms gebruikt worden in tegenstellingen met andere voornamen in specifieke contexten.
Door zijn populariteit en historische betekenis blijft "Pablo" een relevante en veelgebruikte naam in de Spaanstalige cultuur.