blancura (spaans) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak

Woordsoort

Het woord "blancura" is een zelfstandig naamwoord.

Fonetische Transcriptie

De fonetische transcriptie van "blancura" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is /blanˈkuɾa/.

Vertaalopties voor Nederlands

• Witterigheid
• Witheid

Betekenis en gebruik

"Blancura" verwijst naar de eigenschap of toestand van wit zijn; het beschrijft een intense wittigheid, vaak in de context van objecten, kleuren of zelfs emoties (zoals puurheid of onschuld).

Het woord wordt relatief vaak gebruikt in geschreven context, bijvoorbeeld in literatuur of beschrijvingen, maar kan ook voorkomen in mondelinge gesprekken, vooral wanneer men het heeft over schoonheid, kunst of natuur.

Voorbeeldzinnen

1. La blancura de la nieve me dejó sin palabras.

2. (De witterigheid van de sneeuw liet me sprakeloos.)

3. Su vestido estaba adornado con la blancura de las perlas.

4. (Haar jurk was versierd met de witterigheid van de parels.)

Idiomatische Uitdrukkingen

Het woord "blancura" komt niet bijzonder vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, maar hier zijn enkele uitdrukkingen waarin het kan worden gebruikt:

1. La blancura como símbolo de pureza.

2. (De witterigheid als symbool van puurheid.)

3. En el arte, la blancura es a menudo buscada.

4. (In de kunst wordt witterigheid vaak nagestreefd.)

5. La blancura de la luz del sol ilumina el camino.

6. (De witterigheid van het zonlicht verlicht de weg.)

Etymologie

"Blancura" is afgeleid van het Spaanse bijvoeglijk naamwoord "blanco", dat "wit" betekent, met de achtervoegsel "-ura" die vaak gebruikt wordt om een conditie of eigenschap aan te duiden.

Synoniemen en Antoniemen

Synoniemen: - Blancura (witheid) - Claridad (helderheid)

Antoniemen: - Oscuridad (duisternis) - Negrura (zwarte kleur)