"Calla" is een zelfstandig naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "calla" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈka.ʝa/.
In het Nederlands betekent "calla" vaak "lelie" en verwijst specifiek naar de "calla lelie", een type bloem.
"Calla" verwijst naar een type bloem dat erg populair is in tuinen en als snijbloem. Het woord wordt relatief vaak gebruikt, voornamelijk in schriftelijke context, zoals in bloemisterijen en botanica. In spreektaal kan het ook vaak voorkomen, vooral in gesprekken over tuinen en schoonheid.
Voorbeeldzinnen:
- Las callas son flores muy elegantes que se utilizan en arreglos florales.
(De calla's zijn zeer elegante bloemen die worden gebruikt in bloemstukken.)
In het Spaans is "calla" niet bijzonder vaak te vinden in idiomatische uitdrukkingen, maar het kan in informele gesprekken gebruikt worden als een variant van "cállate", wat "hou je mond" betekent. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen:
En medio de la discusión, alguien gritó, "¡Calla!" para que todos se callaran.
(Midden in de discussie, schreeuwde iemand: "Calla!" zodat iedereen stil werd.)
Cuando ella empezó a contar su secreto, todos le dijeron "¡Calla!" porque querían escuchar.
(Toen ze begon haar geheim te vertellen, zeiden ze allemaal "Calla!" omdat ze wilden luisteren.)
Het woord "calla" is afkomstig van het Latijnse woord "calla", dat ook "lelie" betekent. Dit benadrukt de oudste connecties tussen botanische terminologie en de flora in verschillende talen.
Synoniemen: - Lirio (lelie) - Flor de calla
Antoniemen: Er zijn geen directe antoniemen voor "calla" als het gebruikt wordt om naar een specifieke bloem te verwijzen, maar in een bredere context kan alles wat niet een bloem is een antoniem zijn, zoals "maleza" (onkruid).
"Calla" is een veelzijdig woord dat in het Spaans vaak wordt gebruikt, zowel in jargon als in dagelijkse conversaties. De schoonheid van de calla lelie maakt het een favoriet onderwerp, vooral onder tuinliefhebbers en bloemisten.