Het woord "demandante" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "demandante" met behulp van het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /de.manˈdante/
Het woord "demandante" verwijst in de juridische context naar een persoon die een rechtszaak aanspant of een verzoek indient bij een rechtbank. Deze term wordt vaak gebruikt in civiele zaken, waar een partij (de demandante) een andere partij (de verweerder of demandado) aanklaagt om een juridische beslissing. Het woord "demandante" wordt zowel in mondelinge als in geschreven context veelvuldig gebruikt, vooral in juridische documenten, rechtbankzittingen, en tijdens juridische procedures.
De eiser presenteerde zijn zaak voor de rechter.
La defensa alegó que el demandante no tenía pruebas suficientes.
In het Spaans wordt "demandante" vaak gebruikt in juridische uitdrukkingen, hoewel er niet veel idiomatische uitdrukkingen zijn die specifiek dit woord bevatten. Desondanks kunnen er enkele combinaties worden gemaakt die relevant zijn in juridische contexten.
Eiser zijn in een rechtszaak is niet gemakkelijk.
El demandante tiene derecho a un juicio justo.
De eiser heeft recht op een eerlijk proces.
Un demandante puede apelar la decisión del tribunal.
Het woord "demandante" is afgeleid van het Latijnse "demandare", wat "een zaak indienen" of "een verzoek doen" betekent. Het is verwant aan het Franse "demandeur", dat ook "eiser" betekent. De wortel van het woord heeft betrekking op het idee van vragen of eisen, wat goed aansluit bij de functie van de demandante in juridische procedures.
Synoniemen: - Eiser - Klager - Aanklager - Petitioner (in sommige rechtssystemen)
Antoniemen: - Demandado (de verweerder) - Acusado (de beschuldigde)
Deze informatie geeft een uitgebreid overzicht van het woord "demandante" in de context van de juridische wereld.