Het woord "descendiente" is een zelfstandig naamwoord en kan ook als bijvoeglijk naamwoord functioneren.
De fonetische transcriptie van "descendiente" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /desenˈdjente/.
"Descendiente" verwijst naar een persoon die afstamt van een bepaalde voorouder. Het woord wordt vaak gebruikt in juridische en genealogische contexten, evenals in algemene gesprekken over familie en afstamming. Het heeft een gematigde gebruiksfrequentie; het wordt zowel in mondelinge als geschreven contexten gebruikt, hoewel het iets vaker in schriftelijke teksten voorkomt zoals in documentaire of juridische teksten.
"El descendiente de una familia noble tiene muchos derechos."
(De afstammeling van een adellijke familie heeft veel rechten.)
"Los descendientes de inmigrantes han contribuido a la cultura del país."
(De afstammelingen van immigranten hebben bijgedragen aan de cultuur van het land.)
"Cada descendiente debe conocer su historia familiar."
(Iedere afstammeling moet zijn of haar familiegeschiedenis kennen.)
Het woord "descendiente" is niet per se verbonden aan specifieke idiomatische uitdrukkingen, maar kan in verschillende contexten worden ingebed. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen waarin het woord voorkomt:
"El descendiente de un rey no debe olvidar sus raíces."
(De afstammeling van een koning moet zijn wortels niet vergeten.)
"Como descendiente de agricultores, él tiene un gran respeto por la tierra."
(Als afstammeling van boeren heeft hij een groot respect voor de aarde.)
"Es importante para cada descendiente entender su linaje."
(Het is belangrijk voor elke afstammeling om zijn of haar afstamming te begrijpen.)
Het woord "descendiente" komt van het Latijnse "descendens", wat "afkomend van" betekent, afgeleid van het werkwoord "descendere," wat "afdalen" betekent. Het gebruik van het woord evolueerde door de eeuwen heen, maar de basisbetekenis van afstamming bleef behouden.
Synoniemen:
- Heredero (erfgenaam)
- Nacido (geborene)
Antoniemen:
- Antecesor (voorouder)
- Ancestro (voorouder)