Het woord "disimulo" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet is: /dizɪˈmulo/
De vertaling van "disimulo" naar het Nederlands is "schijn", "verhulling" of "maskering".
"Disimulo" verwijst naar de handeling van het verhullen of verbergen van iets, vaak in de context van het niet tonen van de ware gevoelens of intenties. Het wordt vaak gebruikt in situaties waarin iemand zich anders voordoet dan zij werkelijk zijn, bijvoorbeeld om sociale of persoonlijke redenen. Dit woord is meer gebruikelijk in gesproken Spaans, maar kan ook in geschreven teksten voorkomen.
Su actitud de disimulo no engañó a nadie.
(Zijn/haar houding van schijn bedrog niemand.)
Aprendió a actuar con disimulo para evitar conflictos.
(Hij/zij leerde te handelen met verhulling om conflicten te vermijden.)
In Spaans worden idiomatische uitdrukkingen met "disimulo" soms gebruikt om te refereren aan de kunst van het verbergen of faken, vooral in sociale situaties. Enkele voorbeelden zijn:
Hacer algo con disimulo.
(Iets doen met schijn.)
Deze uitdrukking betekent dat iemand iets onopvallend of zonder aandacht voor zichzelf probeert te doen.
Disimular sentimientos.
(Gevoelens verbergen.)
Dit verwijst naar het niet tonen van je echte emoties, vaak uit angst voor afwijzing of andere gevolgen.
Disimulo en la conversación.
(Verhulling in het gesprek.)
Dit kan betekenen dat iemand niet oprecht is of informatie verbergt tijdens een conversatie.
Vivir en disimulo.
(Leven in schijn.)
Dit impliceert een leven waarbij iemand voortdurend zijn of haar ware zelf verbergt.
Het woord "disimulo" stamt af van het Spaanse werkwoord "disimular", wat "verhullen" of "verbergen" betekent. Dit werkwoord is ontstaan uit het Latijnse "dissimulare", wat letterlijk "niet zichtbaar maken" betekent.
Door deze informatie heb je nu een beter inzicht in het woord "disimulo", zijn gebruik, variaties in uitdrukkingen, en de etymologische achtergrond.