"Duende" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "duende" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈdwendɛ/.
"Duende" kan in het Nederlands vertaald worden als "duende" of simpelweg "geest". In een bredere culturele context kan het ook verwijzen naar een soort inspiratie of de levendigheid in kunst en prestaties.
In het Spaans heeft "duende" meerdere betekenissen, maar het wordt vaak geassocieerd met een gevoel van passie, inspirerende creativiteit en een sprankeling van uitmuntendheid, vooral in de context van muziek en dans. Het woord heeft zijn oorsprong in de Andalusische cultuur en wordt vaak gebruikt om de intense emotie en het charismatische aspect van een uitvoer te beschrijven. Het wordt zowel in geschreven als gesproken taal gebruikt, met een sterke aanwezigheid in artistieke en culturele contexten.
Voorbeelden:
- El flamenco tiene un duende especial.
(Flamenco heeft een speciale duende.)
"Duende" komt voor in verschillende idiomatische uitdrukkingen en wordt vaak gebruikt om de essentie van een kunstwerk of een artistieke prestatie te beschrijven.
Voorbeelden:
- A la guitarra le falta duende.
(De gitaar mist duende.)
Cuando canta, parece que tiene duende.
(Wanneer hij zingt, lijkt het alsof hij duende heeft.)
El poeta escribió todos sus versos con duende.
(De dichter schreef al zijn verzen met duende.)
Ese pintor tiene mucho duende en su obra.
(Die schilder heeft veel duende in zijn werk.)
La música de este grupo evoca el duende del flamenco.
(De muziek van deze groep roept de duende van flamenco op.)
Het woord "duende" heeft zijn oorsprong in het Spaans en gaat terug tot het Latijnse "dunum", wat "heuvel" of "hoogte" betekent. De Spaanse mythologie verbindt "duende" ook met wezens uit het huis van de natuur die verband houden met emoties, kunst en inspiratie.
Synoniemen: - Espíritu (geest) - Pasión (passie) - Inspiración (inspiratie)
Antoniemen: - Desánimo (ontmoediging) - Apatía (apathie) - Frialdad (koudheid)