"Elocuente" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "elocuente" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is /eloˈkwente/.
In het Nederlands kan "elocuente" vertaald worden als "eloquent" of "discoursief".
"Elocuente" refereert naar iemand die in staat is om zich op een indrukwekkende, duidelijke en overtuigende manier uit te drukken. Het woord wordt vaak gebruikt om de spreekvaardigheid of schrijfstijl van iemand te beschrijven, die zowel creatief als krachtig is.
In het Spaans komt "elocuente" voor in zowel mondelinge als geschreven context, maar komt vaker voor in formele of literaire teksten. De gebruiksfrequentie is hoog in contexten waarbij retoriek, politiek of literatuur aan de orde zijn.
Su discurso fue elocuente y conmovedor.
(Zijn toespraak was eloquent en ontroerend.)
Ella tiene un estilo elocuente que cautiva a su audiencia.
(Zij heeft een eloquent stijl die haar publiek boeit.)
La forma elocuente en que se expresó fue impresionante.
(De eloquente manier waarop hij/zij zich uitdrukte was indrukwekkend.)
"Elocuente" is niet bijzonder gebruikelijk in idiomatische uitdrukkingen, maar het kan worden gebruikt in verschillende contexten om retorische kracht aan te duiden.
Su silencio fue más elocuente que mil palabras.
(Zijn/haar stilte was eloquenter dan duizend woorden.)
La elocuente defensa del acusado impresionó a todos.
(De eloquente verdediging van de aangeklaagde maakte indruk op iedereen.)
A veces, un gesto puede ser tan elocuente como un discurso.
(Soms kan een gebaar even eloquent zijn als een toespraak.)
Het woord "elocuente" komt van het Latijnse "eloquens", de vorm van "eloquor", wat "spreken" betekent; het is afgeleid van de elementen "e-" (uit) en "loquor" (spreken). Dit benadrukt het idee van spreekvaardigheid in het openbaar.