"Empero" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans dat gebruikt wordt als een conjunction, vaak in formele of literaire contexten.
De fonetische transcriptie van "empero" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /em.pe.ɾo/.
"Empero" kan in het Nederlands vertaald worden als "echter", "maar" of "toch".
"Empero" betekent "echter" en wordt gebruikt om contrast of een tegenstelling aan te geven binnen een zin. Het wordt vaak aangetroffen in meer formele of literaire teksten dan in dagelijkse conversaties, wat leidt tot een minder frequente gebruiksfrequentie in de spreektaal. Het kan ook een plechtig of archaïsch gevoel geven aan een tekst.
La reunión estaba programada para hoy, empero, se pospuso para la próxima semana.
De vergadering was gepland voor vandaag, echter, deze is uitgesteld naar volgende week.
El proyecto fue aprobado, empero, necesita más financiación.
Het project werd goedgekeurd, maar het heeft meer financiering nodig.
"Empero" komt niet veel voor in idiomatische uitdrukkingen, maar kan nog steeds worden opgenomen in zinnen die een tegenstelling beschrijven. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen:
Las cosas no siempre son fáciles, empero, vale la pena intentarlo.
Dingen zijn niet altijd gemakkelijk, echter, het is de moeite waard om het te proberen.
Estudió mucho para el examen, empero, no obtuvo la nota que esperaba.
Hij/zij studeerde veel voor het examen, echter, hij/zij behaalde niet het cijfer dat hij/zij verwachtte.
El clima estaba nublado, empero, decidimos salir a caminar.
Het weer was bewolkt, echter, we besloten om te gaan wandelen.
"Empero" vindt zijn oorsprong in het Latijnse woord "emperor", dat ook een volgens-romantische combinatie is van "em" (waarbij) en "pero" (maar). Het wordt traditioneel gebruikt in meer formele of literaire teksten en is een overblijfsel van de meer plechtige manier van spreken die in het Spaans is geëvolueerd.
Synoniemen: sin embargo, no obstante, mas
Antoniemen: además, también, así que