"Excluir" is een werkwoord in de infinitiefvorm.
De fonetische transcriptie van "excluir" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ekskluˈiɾ/.
Het woord "excluir" kan in het Nederlands voornamelijk worden vertaald als uitsluiten of excluderen.
"Excluir" betekent iemand of iets van een groep of situatie uitsluiten. Het wordt vaak gebruikt in juridische documenten, sociale contexten en dagelijkse gesprekken. Het woord is vrij algemeen en kan in verschillende contexten voorkomen. In juridische termen kan het bijvoorbeeld verwijzen naar het uitsluiten van bewijs of getuigenis.
Wat betreft gebruiksfrequentie, kan "excluir" zowel in geschreven als in gesproken Spaans worden aangetroffen, maar het is gebruikelijker in schriftelijke contexten, zoals in contracten, juridische teksten of formele documenten.
Decidieron excluir a los miembros que no asistieron a la reunión.
(Ze besloten de leden uit te sluiten die niet naar de vergadering waren gekomen.)
El juez decidió excluir las pruebas presentadas por la defensa.
(De rechter besloot de door de verdediging ingediende bewijzen uit te sluiten.)
"Excluir" is een belangrijk onderdeel van verschillende idiomatische uitdrukkingen in het Spaans. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen:
No podemos excluir a nadie de la conversación.
(We kunnen niemand van het gesprek uitsluiten.)
Es importante excluir lo irrelevante de nuestra discusión.
(Het is belangrijk om het irrelevante van onze discussie uit te sluiten.)
Al excluir sus emociones, tomó una decisión más racional.
(Door zijn emoties uit te sluiten, nam hij een rationelere beslissing.)
El proyecto fue excluido de la financiación por falta de viabilidad.
(Het project werd uitgesloten van de financiering vanwege een gebrek aan haalbaarheid.)
Het woord "excluir" is afgeleid van het Latijnse "excludere," dat is opgebouwd uit het voorvoegsel "ex-" (buiten) en "claudere" (sluiten). Dit betekent letterlijk "buiten sluiten."
Synoniemen: - Descartar (afwijzen) - Eliminar (verwijderen) - Expulsar (uitwerpen)
Antoniemen: - Incluir (inclusief) - Aceptar (accepteren) - Admitir (toelaten)