Het woord "exponente" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "exponente" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is /eks.poˈnen.te/.
De vertaling van "exponente" in het Nederlands is "exponent."
In het Spaans verwijst "exponente" naar iets dat een representatie of een voorbeeld van iets anders is. In de wiskunde verwijst het specifiek naar het cijfer dat aangeeft hoe vaak een getal met zichzelf wordt vermenigvuldigd. Het woord kan ook in een bredere zin worden gebruikt in de economie en de wet om een representatieve persoon of een model van een fenomeen te beschrijven. Het gebruik is zowel in gesproken als geschreven contexten gebruikelijk, maar het komt iets vaker voor in geschreven tekst, vooral in academische en professionele omgevingen.
De exponent van de kwadratische functie is 2.
En matemáticas, el exponente indica cuántas veces se multiplica el número.
In het Spaans worden er niet veel idiomatische uitdrukkingen met "exponente" gebruikt. Echter, het kan in een aantal zinnen worden geïntegreerd die de betekenis ervan in context benadrukken.
Sommigen beschouwen hem als een exponent van de nieuwe muziek.
Su teoría fue un exponente del pensamiento crítico de su tiempo.
Het woord "exponente" is afgeleid van het Latijnse "exponens," wat "uitgelegd" of "toegesteld" betekent. Het werkwoord "exponere" betekent "exponeren" of "uitleggen."
Synoniemen: - Indicador (indicator) - Representante (vertegenwoordiger)
Antonieten: - No hay antonimos directos, pero en algunos contextos se puede considerar "oponente" (tegenstander) als een contrast.
Het woord "exponente" heeft dus zowel wiskundige als metaforische betekenissen in het Spaans, en het wordt veel gebruikt in academische en professionele contexten.