Het woord "extranjero" is een zelfstandig naamwoord en kan ook als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt.
De fonetische transcriptie van "extranjero" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /eks.tɾan.ˈxe.ɾo/.
"Extranjero" wordt gebruikt in de Spaanse taal om te verwijzen naar een persoon die uit een ander land komt of iets dat betrekking heeft op een ander land. Het woord is algemeen en komt vaak voor in de context van migratie, internationale betrekkingen en recht. Het kan zowel in gesproken als geschreven contexten worden gebruikt, maar is misschien iets gebruikelijker in geschreven teksten vanwege formele of juridische documenten.
De buitenlander die gisteren arriveerde, spreekt drie talen.
Muchos extranjeros vienen a estudiar en este país.
In het Spaans wordt "extranjero" soms gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, vooral in de context van sociale en culturele discussies.
Met de komst van buitenlanders is de stad sterk veranderd.
Hay que respetar los derechos de los extranjeros en nuestro país.
We moeten de rechten van de buitenlanders in ons land respecteren.
Vivir como un extranjero en otro país puede ser desafiante.
Het woord "extranjero" is van oorsprong afkomstig uit het Latijn: "extraneus", wat "buitenlands" betekent. Het is samengesteld uit "ex-" dat "buiten" betekent en "traneus" wat verwijst naar een land of een landgenoot.
Synoniemen:
- Forastero (vreemd persoon)
- Foráneo (buitenlander)
- Proveniente (komend uit)
Antoniemen:
- Nacional (nationaal)
- Ciudadano (burger)
- Nativo (inheems)