extravagante (spaans) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak

Woordsoort

"Extravagante" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans.

Fonetische transcriptie

De fonetische transcriptie van "extravagante" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /estravaˈɣante/

Vertaalopties voor Nederlands

Het woord "extravagante" kan in het Nederlands worden vertaald als "extravagant" of "overdadig".

Betekenis en Gebruik

"Extravagante" verwijst naar iets dat buitengewoon, over de top of overdreven is. Het wordt vaak gebruikt om iets te beschrijven dat zich op een ongebruikelijke of opvallende manier manifesteert, hetzij in stijl, gedrag of uitgaven. Dit woord kan in zowel mondelinge als geschreven contexten worden gebruikt, maar het komt vaker voor in geschreven teksten, zoals artikels en literatuur, waar een meer formele of beschrijvende toon is vereist.

Voorbeeldzinnen

1. Su vestido era tan extravagante que todos la miraban.
   (Haar jurk was zo extravagant dat iedereen naar haar keek.)

2. El artista decidió hacer una exposición extravagante para llamar la atención.
   (De kunstenaar besloot een extravagante tentoonstelling te maken om de aandacht te trekken.)

3. No puedo permitirme un estilo de vida extravagante como el de ellos.
   (Ik kan me een extravagant leven zoals dat van hen niet veroorloven.)

Idiomatische Uitdrukkingen

Hoewel "extravagante" niet veel voorkomt in vaste uitdrukkingen, zijn er wel enkele losse combinaties en contexten waarin het gebruikt kan worden:

1. Vivir de una manera extravagante
   (Leiden op een extravagante manier)
   Ella decidió vivir de una manera extravagante después de ganar la lotería.
   (Ze besloot op een extravagante manier te leven nadat ze de loterij had gewonnen.)

2. Estilo extravagante
   (Extravagante stijl)
   Su estilo extravagante la hizo destacar en la fiesta.
   (Haar extravagante stijl liet haar op het feest opvallen.)

3. Gastos extravagantes
   (Extravagante uitgaven)
   Sus gastos extravagantes le llevaron a la bancarrota.
   (Haar extravagante uitgaven leidden haar naar de faillissement.)

Etymologie

Het woord "extravagante" komt van het Latijnse "extravagantem", wat "afdwalen" of "afwijkend" betekent. Het is samengesteld uit het prefix "extra-" (buiten) en "vagans" (zwerven).

Synoniemen en Antoniemen

Synoniemen:
- Ostentoso (teneinde te pronken)
- Lujoso (luxueus)

Antoniemen:
- Moderado (gematigd)
- Sencillo (simpel)
- Discreto (terughoudend)

Door de veelzijdigheid van het woord "extravagante" in verschillende contexten, is het een interessant woord voor zowel dagelijkse gesprekken als formele discussies.