Woordsoort

Het woord "hipo" is een zelfstandig naamwoord.

Fonetische transcriptie

De fonetische transcriptie van "hipo" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is /ˈipo/.

Vertaalopties voor Nederlands

"hipo" vertaalt naar "hieper" of "de hik" in het Nederlands, afhankelijk van de context waarin het woord wordt gebruikt.

Betekenis en gebruik

In het Spaans verkort "hipo" de term "hipo", wat verwijst naar de hik, een onwillekeurige samentrekking van het diafragma die leidt tot een typische geluid van "hik". Het wordt net zo vaak in geschreven als in gesproken taal gebruikt, met een lichte voorkeur voor mondelinge communicatie, vooral in informele contexten.

Voorbeeldzinnen: - "Después de comer, me dio un hipo." - "Na het eten kreeg ik de hik."

• "No puedo hablar bien por el hipo que tengo."
• "Ik kan niet goed praten vanwege de hik die ik heb."

Idiomatische uitdrukkingen

In het Spaans zijn er geen bijzonder populaire idiomatische uitdrukkingen die specifiek het woord "hipo" bevatten. Echter, het woord kan in informele gesprekken worden gebruikt om situaties te beschrijven waarin iemand niet goed kan spreken of zich ongemakkelijk voelt.

Bijvoorbeeld: - "No puedo dejar de tener hipo, me siento muy incómodo." - "Ik kan de hik niet stoppen, ik voel me heel ongemakkelijk."

• "Siempre que me pongo nervioso, me da hipo."
• "Elke keer als ik nerveus ben, krijg ik de hik."

Etymologie

Het Spaanse woord "hipo" is afgeleid van het Latijnse "hypǽum", dat ook "hik" betekent. Dit laat zien dat het woord door de eeuwen heen in de Romaanse talen is geëvolueerd.

Synoniemen en antoniemen

Synoniemen voor "hipo" zijn: - "hik"

Er zijn geen directe antoniemen voor "hipo", aangezien het een specifieke fysiologische toestand beschrijft zonder een tegenovergestelde staat te hebben.

Overall is "hipo" een veelvoorkomend en herkenbaar woord binnen de Spaanse taal, vooral in informele zoals dagelijkse gesprekken.