"Impertinente" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "impertinente" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /im.pɛr.tiˈnen.te/.
De vertaling van "impertinente" in het Nederlands is "onterefd" of "opdringerig".
"Impertinente" verwijst naar iemand die onbeschoft, onbeleefd of ongepast gedrag vertoont. Het woord kan worden gebruikt om iemand te beschrijven die zich niet aan de sociale normen houdt of die zich op een ongepaste manier gedraagt, vooral in formele situaties. Het wordt in beide contexten gebruikt, maar is vaker te vinden in geschreven teksten zoals artikelen en boeken dan in informele, gesproken taal.
Zijn opmerking was volkomen onterecht tijdens de vergadering.
No seas impertinente, respeta a tus mayores.
Wees niet onbeschoft, respecteer je ouderen.
La impertinente actitud del niño sorprendió a todos los presentes.
"Impertinente" komt niet vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, maar het kan wel in zinnen worden gebruikt die een vergelijkbare betekenis overbrengen.
Je hebt geen enkel recht om onbeschoft te zijn.
A veces, la gente impertinente no entiende sus límites.
Soms begrijpt onbeschoft gedrag niet zijn grenzen.
Al ser impertinente, solo evitas el respeto de los demás.
Door onbeschoft te zijn, vermijd je alleen de respect van anderen.
Su impertinente risa hizo que todos se sintieran incómodos.
Het woord "impertinente" is afgeleid van het Latijnse "impertinens", wat "niet passend" of "ongepast" betekent. Het is samengesteld uit "in-" (niet) en "pertinens" (betreffend of toevoegend), wat direct haar betekenis in de huidige context beïnvloedt.