"Improbo" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "improbo" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /imˈpɾoβo/.
Het woord "improbo" kan vertaald worden als "onredelijk", "oneerlijk" of "verwerpelijk" in het Nederlands, afhankelijk van de context.
In het Spaans verwijst "improbo" naar iets dat moreel verwerpelijk of onredelijk is. Het wordt vaak gebruikt in juridische en formele contexten om te beschrijven dat een handeling in strijd is met de ethische normen of wettelijke vereisten. De gebruiksfrequentie van "improbo" is vrij laag en het woord komt voornamelijk voor in geschreven teksten, specifiek binnen juridische documenten of academische werken.
La conducta del acusado fue improba y violó las normas del procedimiento.
(Het gedrag van de beschuldigde was onredelijk en schond de normen van de procedure.)
La decisión del tribunal fue considerada improba entre los juristas.
(De beslissing van het Tribunaal werd onder juristen als verwerpelijk beschouwd.)
"Improbo" zelf komt niet vaak voor in veelvoorkomende idiomatische uitdrukkingen, maar het kan wel worden gebruikt in samenhang met enkele andere woorden om een specifiek moreel of juridisch oordeel te vormen.
Se considera improbo actuar de esa manera en el ámbito legal.
(Het wordt als onredelijk beschouwd om op die manier te handelen in de juridische sfeer.)
Un juicio improbo puede llevar a una revisión de la sentencia.
(Een verwerpelijke uitspraak kan leiden tot herziening van de uitspraak.)
Het woord "improbo" is afgeleid van het Latijnse "improbus", wat "onredelijk" of "oneerlijk" betekent. Het is samengesteld uit het voorvoegsel "in-" (wat "niet" betekent) en "probus" (wat "eerlijk" betekent).