"Infinito" is een bijvoeglijk naamwoord en kan ook als zelfstandig naamwoord worden gebruikt. In de wiskunde wordt het vaak als een zelfstandig naamwoord aangemerkt, bijvoorbeeld in de context van oneindigheid.
De fonetische transcriptie van "infinito" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /in.fiˈni.to/.
De vertalingen voor "infinito" in het Nederlands zijn "oneindig" of "oneindigheid".
"Infinito" verwijst naar een concept dat geen einde of beperking heeft. Het wordt vaak gebruikt in wiskundige contexten om te verwijzen naar iets dat oneindig lang of oneindig groot is. In de Spaanse taal komt het woord ook in bredere zin voor, zoals in filosofische discussies over oneindigheid of in kunst en literatuur. Het gebruik van "infinito" komt zowel in gesproken als geschreven contexten voor, maar heeft een sterke aanwezigheid in formele en academische teksten.
Het concept van oneindigheid is fundamenteel in de wiskunde.
La línea recta se extiende hasta el infinito.
"Infinito" komt niet vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, maar de term "más allá del infinito" kan gebruikt worden om te verwijzen naar iets dat verder gaat dan alle grenzen of verwachtingen.
Zijn liefde voor muziek gaat verder dan het oneindige.
Las posibilidades son más allá del infinito.
De mogelijkheden zijn meer dan oneindig.
En mis sueños, me siento en un lugar más allá del infinito.
Het woord "infinito" komt van het Latijnse "infinitus", wat "onbeperkt" of "zonder einde" betekent. Het bestaat uit de prefix "in-" (niet) en "finitus" (beperkt, eindig).