Het woord "mandante" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "mandante" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /manˈdante/.
In het Spaans verwijst "mandante" naar een persoon die een ander machtigt of opdracht geeft om in zijn of haar naam op te treden, vooral in juridische context. Het kan ook verwijzen naar de persoon die een rechtszaak of juridische procedure initieert. Het woord wordt vaak gebruikt in geschreven juridische documenten, maar het kan ook voorkomen in mondelinge gesprekken in juridische kringen.
"Mandante" wordt regelmatig gebruikt in juridische contexten en is meer gebruikelijk in geschreven teksten dan in dagelijkse gesprekken, tenzij deze gesprekken zich specifiek richten op juridische onderwerpen.
De opdrachtgever tekende het contract voordat het naar de rechtbank werd gestuurd.
El abogado se reunió con el mandante para discutir los detalles del caso.
Het woord "mandante" wordt niet bijzonder vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, maar het kan voorkomen in juridische contexten waar de rol van de mandant relevant is. Hieronder volgen enkele voorbeeldzinnen waarin "mandante" op een idiomatische manier wordt gebruikt.
Iedere opdrachtgever heeft het recht om zijn of haar advocaat te kiezen.
El mandante siempre debe ser informado sobre el progreso del caso.
De opdrachtgever moet altijd op de hoogte worden gehouden van de voortgang van de zaak.
La relación entre el mandante y el abogado es crucial en un juicio.
Het woord "mandante" is afgeleid van het Latijnse "mandans", wat "opdrachtnemer" of "bevelgever" betekent. Het werkwoord "mandare" betekent "bevelen" of "opdragen", wat betekent dat het begrip van een opdracht of machtiging in de oorsprong ligt.
Door bovenstaande secties kun je een beter begrip krijgen van het woord "mandante" en zijn gebruik binnen de juridische context in het Spaans.