Woordsoort: Bijvoeglijk naamwoord
Fonetische transcriptie: /mandato'ɾjo/
Vertaalopties voor Nederlands: verplicht, verordenend
Betekenis: Mandatorio betekent wettelijk voorgeschreven of vereist, dat wat verplicht moet worden nageleefd. Het wordt voornamelijk gebruikt in juridische contexten om te verwijzen naar iets wat verplicht is volgens de wet.
Gebruiksfrequentie: Mandatorio wordt voornamelijk gebruikt in geschreven context, meestal in juridische documenten, regelgevingen en formele communicatie.
Voorbeeldzinnen: 1. La presentación de informes financieros es mandatoria para todas las empresas registradas en el país. (Het indienen van financiële verslagen is verplicht voor alle geregistreerde bedrijven in het land.)
Idiomatische uitdrukkingen: 1. Cumplir con un mandato: gehoor geven aan een bevel of opdracht. Vertaling: Een bevel of opdracht opvolgen.
Mandato judicial: gerechtelijk bevel dat moet worden uitgevoerd. Vertaling: Gerechtelijk bevel.
Desobedecer un mandato: een bevel niet opvolgen of weerstaan. Vertaling: Een bevel niet gehoorzamen.
Etymologie: Het woord "mandatorio" is afgeleid van het Latijnse woord "mandatorius", wat weer komt van het werkwoord "mandare" wat "bevelen" betekent.
Synoniemen: obligatorio, imperativo, necesario
Antoniemen: opcional, voluntario