Het woord maxilar is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "maxilar" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /maksilar/.
Maxilar verwijst in de medische en anatomische context naar de bovenkaak of de maxilla, een bot dat deel uitmaakt van de schedel en de basis vormt voor de bovenste tanden. Het wordt gebruikt in zowel geschreven als gesproken Spaans, maar vaker in medische teksten en gesprekken. De gebruiksfrequentie is relatief hoog binnen de geneeskunde, vooral in tandheelkunde en anatomie.
De kaak is essentieel voor de juiste uitlijning van de tanden.
Durante la cirugía, el cirujano tuvo que reparar el maxilar fracturado del paciente.
Het woord maxilar wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, maar in de context van tandheelkunde kan het samen met andere medische termen verschijnen. Hier zijn enkele voorbeelden:
Uitlijning van de kaak: Het is cruciaal voor een goede tandheelkundige gezondheid.
Problemas con el maxilar pueden causar dolores de cabeza frecuentes.
Problemen met de kaak kunnen frequente hoofdpijn veroorzaken.
La salud del maxilar afecta la masticación y la digestión.
Het woord maxilar komt van het Latijnse "maxilla", wat "kaak" betekent. De invloed van het Latijn is duidelijk in de medische terminologie die nog steeds in gebruik is in moderne Europese talen.
Dit woord is essentieel binnen de geneeskunde, vooral in de context van tandheelkunde en kaakchirurgie. Het begrijpen van de anatomie en de relevantie van de maxilar is belangrijk voor professionals in deze vakgebieden.