"Monda" is een zelfstandig naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "monda" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈmonda/.
"Monda" kan in het Nederlands worden vertaald als "schil" of "pel", doorgaans in de context van het schillen van fruit of groenten.
In het Spaans verwijst "monda" naar de schil of het pel van een vrucht of groente. Het woord wordt vaak gebruikt in informele communicatie en kan zowel in gesproken als geschreven taal voorkomen. De gebruiksfrequentie is redelijk hoog in contexten die te maken hebben met koken of voedselbereiding, vooral in landen als El Salvador, Cuba en Puerto Rico.
"Es importante quitar la monda de la naranja antes de comerla."
"Het is belangrijk om de schil van de sinaasappel te verwijderen voordat je deze eet."
"Al preparar el platillo, asegúrate de retirar la monda de las papas."
"Zorg ervoor dat je de schil van de aardappelen verwijdert bij het bereiden van het gerecht."
"Monda" wordt ook gebruikt in verschillende idiomatische uitdrukkingen in het Spaans. Hier zijn enkele voorbeelden:
"Hacer la monda" - Betekent "iets onnodig moeilijk maken" of "verkleinen".
Voorbeeld: "No hagas la monda, es más fácil de lo que piensas."
"Maak het niet moeilijk, het is makkelijker dan je denkt."
"Tirar la monda" - Dit betekent "iets weggooien" of "iets laten vallen".
Voorbeeld: "Tiré la monda de la cebolla, no la necesito."
"Ik heb de schil van de ui weggegooid, ik heb die niet nodig."
"La monda no sirve" - Dit betekent dat iets niet nuttig of waardevol is.
Voorbeeld: "Esa idea es la monda, no sirve para nada."
"Dat idee is waardeloos, het is nergens goed voor."
Het woord "monda" stamt af van het Latijnse "munda", wat "schoon" of "opgeruimd" betekent. In de loop der tijd heeft het zich ontwikkeld naar de betekenis van het verwijderen van de onbruikbare delen van een vrucht of groente.
Synoniemen van "monda" zijn onder andere: - Pel (schil) - Corte (snede)
Antonieten zijn moeilijk te definiëren, omdat "monda" specifiek is, maar in een bredere context kunnen woorden als "relleno" (vulling) worden beschouwd als een antoniem, omdat deze verwijzen naar wat binnenin iets zit, tegenover wat aan de buitenkant is (de schil).