Het Spaanse woord monje is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van monje volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈmon.xe/.
Monje betekent in het Nederlands monnik.
Het woord monje verwijst naar een religieuze persoon die zich heeft teruggetrokken uit de samenleving om een leven van gebed, meditatie en contemplatie te leiden. Monniken worden vaak geassocieerd met verschillende religies, waaronder het boeddhisme, christendom en hindoeïsme. In het Spaans wordt het woord monje zowel in gesproken als geschreven taal veelvuldig gebruikt.
El monje vive en un monasterio en la montaña.
De monnik woont in een klooster op de berg.
El monje medita varias horas al día.
De monnik mediteert meerdere uren per dag.
In het Spaans worden minder vaak idiomatische uitdrukkingen met monje gebruikt, maar hier zijn enkele voorbeelden:
Pedir un consejo de monje.
(Een advies van een monnik vragen.)
Dit betekent dat men advies vraagt aan iemand die wijsheid en ervaring heeft.
Vivir como un monje.
(Leven als een monnik.)
Dit verwijst naar een eenvoudig en teruggetrokken leven, vaak met focus op spirituele praktijken.
Ser más tranquilo que un monje.
(Rustiger zijn dan een monnik.)
Dit beschrijft iemand die zeer kalm en ontspannen is, vergelijkbaar met de serene houding van een monnik.
Het woord monje komt van het Latijnse monachus, wat 'een alleenstaande' of 'geïsoleerde persoon' betekent, afgeleid van het Griekse monachos, wat 'één' of 'alleen' betekent.
Synoniemen:
- Religioso (religieuze persoon)
- Asceta (asceet)
Antoniemen:
- Laico (leek; niet-religieuze persoon)
- Mundo (wereldlijk, seculier)