"Pedante" is een bijvoeglijk naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "pedante" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is [peˈdante].
"Pedante" wordt gebruikt om een persoon te beschrijven die zich ophoudt met het geven van ongevraagd advies of die op een overdreven wijze zijn kennis en vermeende superioriteit tentoonstelt. Het woord heeft vaak een negatieve connotatie, omdat het soms duidt op een gebrek aan nederigheid en sociale gevoeligheid.
In het Spaans komt het vaak voor in zowel mondelinge als geschreven contexten, maar de frequentie van gebruik kan sterk variëren afhankelijk van de specifieke situatie. Het woord kan vaak in discussies over sociale interacties en karaktereigenschappen voorkomen.
"No seas tan pedante al hablar con tus amigos."
(Wees niet zo pedant als je met je vrienden praat.)
"El profesor siempre es pedante, lo que hace que los estudiantes se sientan incómodos."
(De leraar is altijd pedant, wat ervoor zorgt dat de studenten zich ongemakkelijk voelen.)
Het woord "pedante" wordt niet vaak in specifieke idiomatische uitdrukkingen gebruikt, maar kan wel in verschillende contexten verschijnen die de eigenschap van pedanterie benadrukken.
"Ese tipo habla como un pedante, pero en realidad no sabe tanto como cree."
(Die man praat als een pedant, maar in werkelijkheid weet hij niet zoveel als hij denkt.)
"Es pedante a más no poder, siempre dice que sabe más que los demás."
(Hij is pedant tot het uiterste, hij zegt altijd dat hij meer weet dan anderen.)
"No quiero parecer pedante, pero tengo mucha experiencia en este tema."
(Ik wil niet pedant lijken, maar ik heb veel ervaring met dit onderwerp.)
Het woord "pedante" is afkomstig van het Italiaanse "pedante", wat "leraar" of "dierbare" betekent, en komt van het Latijnse "paedagogans", dat "iemand die een kind leidt" betekent. De constructie heeft zich in de loop der tijd ontwikkeld om de negatieve connotatie van een persoon die zichzelf als boven anderen beschouwt te omvatten.