Het woord "plebe" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "plebe" volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈple.βe/.
De vertalingen van "plebe" in het Nederlands zijn: - Plebe - Volk - De gewone man
"Plebe" verwijst naar de gewone mensen of het volk, vaak in een context waar een onderscheid wordt gemaakt met hogere klassen of elitegroepen. Het wordt in het Spaans zowel letterlijk als figuurlijk gebruikt om een onderscheid tussen verschillende sociale klassen aan te geven. De frequentie van gebruik is gemiddeld; het komt voor in zowel spreektaal als schrijftaal, maar is vaker te vinden in contexten waar klassenverschillen aan de orde komen.
La plebe siempre ha luchado por sus derechos.
(Het volk heeft altijd gestreden voor zijn rechten.)
A veces, la plebe no es escuchada por los poderosos.
(Soms wordt het volk niet gehoord door de machtigen.)
"Plebe" kan ook terugkomen in verschillende idiomatische uitdrukkingen. Hier zijn enkele voorbeelden:
"El pueblo y la plebe deben unir fuerzas."
(Het volk en de gewone mensen moeten de krachten bundelen.)
"La plebe tiene el poder en sus manos."
(Het volk heeft de macht in handen.)
"La voz de la plebe es la voz de Dios."
(De stem van het volk is de stem van God.)
Het woord "plebe" komt van het Latijnse "plebs", dat verwijst naar de gewone mensen in de Romeinse samenleving. In de loop der eeuwen is de betekenis en het gebruik van het woord in de Spaanse taal geëvolueerd.
Synoniemen: - Pueblo (volk) - Masa (massa)
Antoniemen: - Nobleza (nobels, aristocratie) - Elite (elite)
"Plebe" is een betekenisvol woord in de Spaanse taal dat een belangrijke sociale dimensie weerspiegelt. Het wordt gebruikt om naar de gewone mensen te verwijzen, waarbij het vaak een gevoel van solidariteit of strijd voor rechten uitdrukt.