"Postre" is een zelfstandig naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "postre" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈpostɾe/.
In het Nederlands vertaalt "postre" naar "toetje" of "nagerecht".
"Postre" verwijst naar het dessert of nagerecht dat traditioneel aan het einde van een maaltijd wordt geserveerd. Het woord wordt vaak gebruikt in zowel gesproken als geschreven Spaans, maar het kan iets vaker in geschreven context verschijnen, bijvoorbeeld in menu's of recepten. Het gebruik van "postre" is vrij algemeen en komt voor in verschillende culinaire situaties.
En la cena, siempre servimos un postre delicioso.
(Bij het diner serveren we altijd een heerlijk toetje.)
Mi postre favorito es el flan.
(Mijn favoriete nagerecht is flan.)
In het Spaans komt "postre" voor in verschillende uitdrukkingen, vaak als een vorm van compliment of als afsluiting van iets.
Fue la guinda del postre.
(Het was de kers op de taart.) - Wat betekent dat iets de laatste perfecte toevoeging was aan een situatie of ervaring.
No hay postre sin un buen plato principal.
(Er is geen nagerecht zonder een goed hoofdgerecht.) - Dit betekent dat goede dingen vaak hand in hand gaan met andere goede dingen.
El postre siempre llega al final de la fiesta.
(Het nagerecht komt altijd aan het einde van het feest.) - Dit benadrukt het belang van geduld en wachten op beloningen.
Este postre es el broche de oro de nuestra cena.
(Dit nagerecht is de gouden afwerking van ons diner.) - Dit vergelijkbare idee suggereert dat iets het perfecte einde van een ervaring is.
Het woord "postre" komt van het Latijnse "posterus," wat "achter" betekent. Dit verwijst naar het feit dat het nagerecht meestal als laatste in een maaltijd wordt geserveerd.
Synoniemen:
- Dulce (snoepje)
- Postrecito (klein nagerecht)
Antoniemen:
- Plato principal (hoofdgerecht)
- Aperitivo (aperitief)