"Servil" is een bijvoeglijk naamwoord.
/ˈseɾ.βil/
In het Spaans betekent "servil" iets dat gerelateerd is aan onderdanigheid of het zich onderwerpen aan de wil van anderen. Het wordt vaak gebruikt om een houding of gedrag te beschrijven dat te veel gericht is op het behaagen van anderen, wat vaak als negatief wordt beschouwd. Het woord wordt zowel in gesproken als geschreven taal gebruikt, maar het komt vaker voor in geschreven contexten, zoals literatuur en formele discussies.
Él tiene un comportamiento servil ante su jefe, siempre accediendo a sus peticiones sin cuestionar.
(Hij heeft een serviele houding tegenover zijn baas, waarbij hij altijd ingaat op zijn verzoeken zonder te vragen.)
No es necesario ser servil para tener éxito en el trabajo, es mejor ser auténtico y honesto.
(Het is niet nodig om serviel te zijn om succesvol te zijn op het werk; het is beter om authentiek en eerlijk te zijn.)
Hoewel "servil" zelf misschien niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, kunnen er wel zinnen zijn waar het woord in verschillende contexten voorkomt.
El servilismo no es una virtud, es una debilidad que hay que evitar.
(Servilisme is geen deugd, het is een zwakte die vermeden moet worden.)
Su actitud servil ante la autoridad le trajo más problemas que beneficios.
(Zijn serviele houding tegenover autoriteit bracht hem meer problemen dan voordelen.)
En lugar de ser servil, deberías defender lo que es justo.
(In plaats van serviel te zijn, zou je moeten opkomen voor wat juist is.)
Het woord "servil" komt van het Latijnse "servilis," wat "dienaar" of "slavenachtig" betekent, afgeleid van "servus," wat "dienaar" of "slaaf" betekent. Dit benadrukt de onderdanigheid die in de betekenis van "servil" aanwezig is.
Dit geeft een uitgebreid overzicht van het woord "servil" in het Spaans en hoe het gebruikt wordt in verschillende contexten en uitdrukkingen.