"Venus" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "Venus" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is [ˈβenus].
Het Spaanse woord "Venus" wordt in het Nederlands als "Venus" vertaald. Het verwijst naar dezelfde planeet en kan ook een verwijzing zijn naar de Romeinse godin van de liefde en schoonheid.
In het Spaans verwijst "Venus" voornamelijk naar de tweede planeet van het zonnestelsel, bekend om zijn helderheid en als het meest vergelijkbare object met de aarde in termen van grootte. Daarnaast is Venus ook een belangrijke figuur in de Romeinse mythologie, waar ze de godin van de liefde en schoonheid is. Het woord "Venus" wordt vaak gebruikt in zowel mondelinge als geschreven context, met een lichte neiging naar geschreven tekst, zoals in educatieve en wetenschappelijke discussies over astronomie.
In het Spaans zijn er minder vaak voorkomende idiomatische uitdrukkingen specifiek met het woord "Venus". Echter, het gebruik van Venus in poëtische of literaire contexten is gebruikelijk. Hieronder volgt een aantal voorbeeldzinnen waarin Venus voorkomt:
Het woord "Venus" is afkomstig van het Latijnse "Venus," dat verwijst naar de godin van de liefde en schoonheid. De oorsprong van de naam is duister, maar het zou kunnen zijn afgeleid van een Proto-Indo-Europees woord dat "liefde" betekent.
Synoniemen van "Venus" in de context van de godin kunnen zijn: - "Afrodita" (de Griekse versie van Venus).
Er zijn geen directe antoniemen van "Venus," aangezien het een specifieke referentie is naar een hemellichaam of een mythologische figuur.