"Zorro" is een zelfstandig naamwoord in het Spaans.
De fonetische transcriptie van "zorro" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is [ˈso.ro].
"Zorro" betekent in het Nederlands "vos". Het kan ook verwijzen naar de bekende fictieve figuur Zorro, een gemaskerde held die vecht tegen onrecht in de Spaanse koloniale tijd.
In de Spaanse taal verwijst "zorro" primair naar het dier, de vos, een klein zoogdier dat vaak wordt geassocieerd met sluwheid en slimheid. Het wordt in verschillende contexten gebruikt, zowel in gesproken als geschreven Spaans. "Zorro" kan ook figuratief worden gebruikt om iemand te beschrijven die listig of sluw is. De frequentie van het gebruik hangt af van context, maar het woord is bekend en wordt veel gebruikt in colloquiale gesprekken.
El zorro es un animal muy astuto.
De vos is een zeer slim dier.
En la historia, Zorro luchó por la justicia.
In het verhaal vocht Zorro voor de gerechtigheid.
In het Spaans zijn er verschillende uitdrukkingen of gezegden waarin "zorro" voorkomt:
"Hacerse el zorro"
Dit betekent zich slim of sluw voordoen.
Ella se hizo la zorro para salir de ese problema.
(Zij deed zich sluw voor om uit dat probleem te komen.)
"Estar como un zorro"
Dit betekent heel alert of oplettend zijn.
Él siempre está como un zorro cuando juega al póker.
(Hij is altijd heel alert als hij poker speelt.)
"Zorro viejo"
Dit verwijst naar iemand die ervaren maar ook sluw is.
Ese periodista es un zorro viejo en su profesión.
(Die journalist is een oude vos in zijn vak.)
Het woord "zorro" is afkomstig uit het Vulgar Latijn vulpem dat "vos" betekent. Het is door de tijd heen evolueerd tot het huidige Spaans.
Er zijn geen directe antoniemen voor "zorro", omdat het een specifieke diernaam is, maar als men "sluw" in menselijke termen ziet, kan "ingenuo" (naief) als een tegenovergestelde term worden beschouwd.