Substantief
/u.'i.vu/
"Uivo" is een zelfstandig naamwoord in het Portugees dat "gehuil" of "gehuil" betekent. Dit woord wordt vaak gebruikt om het geluid te beschrijven dat wolven maken, zoals in het Nederlands. Het wordt vaker gebruikt in geschreven teksten dan in gesproken taal, maar komt zeker voor in poëzie en literaire contexten.
Aangezien "uivo" een zelfstandig naamwoord is, heeft het geen werkwoordstijden of vervoegingen.
"Uivo" wordt soms gebruikt in Portugese idiomatische uitdrukkingen: 1. Uivar com os lobos: meedoen met anderen, letterlijk "huilen met de wolven" 2. Uivar para a lua: iets doen zonder reden, letterlijk "naar de maan huilen"
Voorbeelden van zinnen met idiomatische uitdrukkingen: 1. Ele estava uivando com os lobos, seguindo as tendências da moda. (Hij deed mee met anderen, volgde de modetrends.) 2. Ela sempre uiva para a lua, nunca pensa nas consequências. (Ze handelt altijd zonder reden, denkt nooit aan de gevolgen.)
Het woord "uivo" komt van het Latijnse woord "ululatus", wat ook "gehuil" of "gebrul" betekent.
Synoniemen: brullen, janken, huilen
Antoniemen: silêncio, quietude, paz (stilte, rust, vrede)