Введите слово или словосочетание на любом языке 👆
Язык:
Перевод и анализ слов искусственным интеллектом ChatGPT
На этой странице Вы можете получить подробный анализ слова или словосочетания, произведенный с помощью лучшей на сегодняшний день технологии искусственного интеллекта:
- как употребляется слово
- частота употребления
- используется оно чаще в устной или письменной речи
- варианты перевода слова
- примеры употребления (несколько фраз с переводом)
- этимология
Что (кто) такое Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας - определение
Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας
Τα Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας (Γαλλικά: Emblèmes de la France) είναι εμβλήματα του γαλλικού κράτους και αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατικής παράδοσης.
Εύδης Α΄ της Γαλλίας
Ο Όντο Α΄ της Γαλλίας ή Εύδης Α΄ της Γαλλίας (Eudes, περί το 857 – 3 Ιανουαρίου 898) ήταν Μαρκήσιος της Βρετάνης (886 - 888), Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων (888 – 898), Κόμης των Παρισίων (882 - 888) και Υποκόμης του Ανζού (866 - 898). Ο Εύδης Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου του Ισχυρού κόμητος του Ανζού, και της Αδελαΐδας του Τουρ, ο μικρότερος αδελφός του ήταν ο Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας. Ανήκε στον Οίκο των Ροβερτιδών και μερικές φορές αναφέρεται και ως δούκας της Γαλλίας ή ως κόμης των Παρισίων.Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007. σσ. 28-32
Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας
.jpg?width=200 "Ο Φίλιππος Γ΄ έφιππος, φέρνει τα λείψανα του πατέρα του πίσω στη Γαλλία. Εικονογραφημένο χειρόγραφο.")
Ο Φίλιππος Γ΄ ο Τολμηρός (Philippe III le Hardi Elizabeth M. Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman House, 1980), 275., 1 Μαΐου 1245 - 5 Οκτωβρίου 1285) βασιλιάς της Γαλλίας (1270 - 1285), μέλος του Οίκου των Καπετιδών ήταν δεύτερος γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου του Αγίου και της Μαργαρίτας της Προβηγκίας. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum, 2007), 237. Το προσωνύμιο Τολμηρός ήταν μάλλον ειρωνικό, ο ίδιος ήταν δειλός, άτολμος και αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας, επηρεαζόταν εύκολα από τις αποφάσεις των συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα του θείου του Καρόλου του Ανζού και του συμβούλου του Πέτρου του Μπρος. Ο π�
